طراحی مجتمع آموزشی برای کودکان )بین 6 تا 11 سالگی(

اهمیت آموزش و یادگیری خصوصاً در سنین کودکی که پایه ساز آینده جامعه نیز به شمار می رود، بر کسی پوشیده نیست. با وجود این که هنوز این سوال که : «کدام سیستم آموزشی و روش یادگیری بهترین خواهد بود؟ » جواب قاطعی در بین جوامع مختلف و نظریه پردازان آن ها پیدا نکرده است و روش های مختلف آموزشی و ترکیب آن ها در مراکز آموزشی مختلف به کار گرفته می شود، اما ، رشد تحقیقات ثابت کرده است که ذهن کودکان با تجارب مثبت و منفی شکل می گیرد و دانش که ساختاری ساختنی دارد ، تحت عنوان همین تجارب و در زمینه ی معینی شکل می گیرد. این باور اهمیت محیط های یادگیری ، امکانات و قابلیت هایی که این محیط ها ارائه می دهند را بسیار افزایش داده است. از طرفی تحول نگرش در زمینه ی نحوه ی یادگیری باعث پیدایش سیستم های جدید آموزشی شده است که برنامه ها و فعالیت های خود را بر اساس تعامل فعال با محیط سازمان می دهند. به همین دلائل است که اعمال تغییرات لازم و حتی گاهی ساختار شکنانه در محیط های آموزشی به گونه ای که قابلیت پاسخگویی به اهداف و نیازهای سیستم ها و نگرش های جدید آموزشی را در خود داشته باشد، امری غیر قابل اجتناب به نظر می رسد. در راستای حرکت در این مسیر تغییر و تحول، این رساله بر آن است تا با بررسی شیوه آموزشی مونته سوری؛ که از شیوه های آموزشی کارآمد ، تجربه محور و مورد اعتنا در سراسر جهان است و کودکان را به یادگیری فعال در محیط تشویق می کند؛ به طراحی محیط آموزشی بر مبنای الگو قرار دادن این شیوه دست یابد. روش تحقیق در این رساله در چند مرحله شکل گرفته است ، مرحله اول شامل: استخراج کلید واژه های اصلی مرتبط با خصوصیات فضایی محیط مونته سوری از بخش شناخت مونته سوری و تبیین احکام معماری مرتبط با آن ها و جمع این موارد با احکام به دست آمده از بررسی نمونه ها می باشد، مرحله دوم، استفاده از پیشنهاد هایی که برخی از محققان در زمینه طراحی محیط آموزشی مونته سوری بوده است و در نتیجه ، بخش مبانی نظری طراحی تدوین شده است ، سپس با فراهم آوردن زمینه طرح، فرآیند طراحی بر اساس نیازها و امکانات خواسته شده و احکام تبیین شده، شکل گرفته است.